Specht en zoon, Willem Jan Otten

1. Algemene informatie

Auteur: Willem Jan Otten

Titel: Specht en zoon

Plaats van uitgave: Amsterdam

Jaar van eerste uitgave: 2004

Druk: 10^de druk, 2005

Aantal pagina’s: 142

Genre: psychologisch verhaal

Een jonge schilder, in de mode vanwege zijn rake portretten, krijgt een opdracht die anders is dan alle voorgaande: schilder een gestorven jongen. 'Je redt er een leven mee,' zegt de steenrijke vader van de jongen. De schilder weet dat hij zichzelf zal moeten overtreffen. Wie was de jongen? Waarom is hij dood? Waarom komt de vader het schilderij niet afhalen?

Specht en zoon is een rijke roman over de wens iemand op de wereld te zetten.

1. Verwachtingen

Eigenlijk heb ik geen bijzondere reden gehad om dit boek uit te kiezen. Vaak vind ik het leuker om iets te lezen zonder dat ik echt weet waar het over gaat.

2. Motieven en Thema

Het verhaal heeft een paar motieven. Zo wordt Felix Vincent van het begin af aan ‘schepper’ genoemd. Dit doet een beetje denken aan het scheppingsverhaal.

Een ander motief is het creëren van kunst. Dit is een heel belangrijk aspect in het boek.

Thema: leven en dood

3. Beoordeling

a. Schrijfstijl: Het taalgebruik is niet moeilijk. Over het algemeen leest het boek snel weg. Soms maakt de schrijver gebruik van erg lange zinnen met veel bijzinnen. Ze zouden een portret worden, van even onder de schouders tot kruin, ze zouden, na voltooiing, betrekkelijk snel worden opgehaald door de opdrachtgever; ze zouden in de eerste plaats lijken en dan pas mooi of verrukkelijk zijn; en ze zouden in een kamer belanden, aan een warme muur, in een altijd net iets te droge, cv-gestookte huiskamer, in een leven dat ze ten slotte het hunne zouden noemen. (pagina 21)

b. Inhoud:

Vertelperspectief

Het verhaal wordt verteld vanuit het ik-perspectief. De ik, in dit geval, is een schilderdoek. Je bekijkt de wereld vanuit zijn ‘ogen’ en je leest al zijn gedachten. De schrijver van dit boek heeft van het schilderij een levend persoon gemaakt. Daarom is dit heel apart, maar toch ook heel leuk om te lezen. Wat soms grappig is, is dat het schilderij bepaalde menselijke gewoonten en handelingen niet begrijpt.

Ruimte

Het grootste deel van het boek speelt zich af in het atelier van het landhuis, waar Felix Vincent en zijn vrouw Lidewij wonen. Eigenlijk is het nog niet van hen, maar Felix Vincent probeert door het maken van schilderijen zoveel mogelijk geld binnen te halen om het te kunnen kopen. Dat het verhaal zich hier grotendeels afspeelt is niet vreemd, aangezien het schilderij zich hier continu bevindt en het in het ik-perspectief is geschreven. Doordat het doek de tuin in kan ‘kijken’, heeft de lezer wel besef van tijd, aangezien alle jaargetijden voorbijkomen. Slechts enkele stukjes spelen zich af buiten het atelier, bijvoorbeeld in de tuin of in het ziekenhuis.

4. Eindoordeel

Ik vond het boek zeker de moeite waard om te lezen. Het goede maar ook aparte aan Specht en zoon is het vertelperspectief. Het hele verhaal wordt verteld vanuit een voorwerp. Je ziet het doek ook groeien, naarmate het einde nadert. Hij leert bepaalde dingen en hij wil weten wie hij nou eigenlijk is. ‘Het leek op hoe hij praatte toen hij aan mij werkte, hoe lang geleden alweer, maar hij praatte niet met mij en hij klonk alsof hij onophoudelijk vragen stelde, waarom, waarom, waarom, hoorde ik hem zeggen, briesend zowat, en plotseling meende ik hem zelfs genade horen roepen, of spaar me, mijn hemel, wat moest ik denken aan Specht, maar ik had totaal niet de indruk dat schepper nog bij machte was enigerlei verbinding te leggen, eigenlijk was het me een raadsel waar zijn woorden, als hij ze al uitsprak, heen gingen – wat doen ze toch, mensen, als ze zulke dingen roepen, sta me bij, tot wie richten ze zich.’ (bladzijde 128). Deze zin illustreert het boek. Soms begrijpt het doek bepaalde menselijke gewoonten en handelingen niet. Dat is soms erg grappig om te lezen. Ook vond ik dat de schrijver goed gebruik heeft gemaakt van de tijd. ‘Het loopt tragisch met mij af, daar lijkt het nu toch echt op. De schuifpui van het atelier staat open. Ik hoor vuur laaien.’ (bladzijde 1). Dit is de allereerste zin van het boek. Als lezer is het nog onduidelijk over wie dit gaat, maar je begrijpt wel dat er iemand/iets levensgevaar loopt. Langzaamaan wordt het duidelijk dat om een schilderijdoek draait. Na een paar bladzijdes begint deze de loop van zijn leven te vertellen. De rest van het verhaal loopt chronologisch en uiteindelijk kom je bij het punt uit, waar het boek mee is gestart. De eerste bladzijdes zorgen al voor een bepaalde spanning, die het hele boek blijft. Als lezer wil je weten wat er is gebeurd dat het doek waarschijnlijk verbrand gaat worden.

 5. Lijst van gebruikte bronnen

http://bicat.bibliotheekmaasland.nl/iconen.html

http://www.bol.com/nl/p/specht-en-zoon/1001004002411611/

Schrijverspaspoort

Auteur: Herman Koch

Titel: Red ons, Maria Montanelli

Aantal pagina’s: 143

Plaats van uitgave: Meulenhoff Amsterdam

Jaar van eerste uitgave: 1989

Genre: Roman

Een jongeman vertelt enkele maanden nadat hij de school heeft moeten verlaten, over deze verwarrende, miserabele episode uit zijn leven. De tragische climax van zijn verhaal wordt gevormd door de dood van een zwakbegaafde klasgenoot die hem en zijn vrienden wordt aangerekend. De verteller kondigt deze noodlottige gebeurtenis voortdurend aan, maar vertelt ironisch genoeg heel weinig over de zwakbegaafde jongen. Hij beschrijft in vele uitweidingen wel zeer indringend het fossiele lerarencorps met zijn valse opgewektheid en hypocriet geloof in het 'montanellisysteem'.Tevens meldt hij de weinig bemoedigende ontwikkelingen thuis: zijn vader heeft een grauwe buitenechtelijke verhouding en zijn moeder komt na een langdurig ziekbed te sterven. Dit boek schijnt niets dan narigheid te bevatten. De cynische stijl en auteurs superieure vermogen tot schelden en overdrijven verheffen deze roman echter regelmatig uit de treurnis. Vooral door deze verdienste is een bijzonder boeiende, aparte roman ontstaan die tot gespannen doorlezen uitnodigt. Pocketeditie, normale druk.

 Herman Koch, geboren op 5 september 1953 te Arnhem, is niet alleen een schrijver, maar ook bekend als acteur, televisie- en radiomaker. Op zijn tweede verhuisde hij met zijn ouders naar Amsterdam. Hij zat daar op het Montessori Lyceum. Daar werd hij echter van school gestuurd, vanwege wangedrag. Een tijd later begon hij met een studie Russisch. Maar al na drie maanden bleek dit niets voor hem te zijn. Hij debuteerde in 1985 met de verhalenbundel De Voorbijganger. Vier jaar later verscheen Red ons, Maria Montanelli. De hoofdpersoon in dit boek toont overeenkomsten met hemzelf. Door zijn verblijf op het Montessori Lyceum, heeft ook hij een levenslange afkeer gekregen van idealisme. Hoewel hij met deze roman al meer bekendheid verwierf, was zijn echte doorbraak bij het grote publiek pas in 2009. Van Het Diner werden maar liefst 550 000 exemplaren verkocht en ook werd het bekroond met de NS Publieksprijs 2009. Deze bestseller werd onder andere geïnspireerd door de moord op de dakloze vrouw María del Rosario Endrinal Petit in Barcelona, die door drie jongens werd mishandeld en vervolgens in brand werd gestoken. Vorig jaar verscheen zijn boek Zomerhuis met zwembad, dat veel lof ontving.

 Herman Koch is ook bekend van het televisieprogramma Jiskefet. Samen met Kees Prins en Michiel Romeyn is hij bedenker en maker van dit humoristische programma, dat vijftien jaar heeft bestaan. In november 2005 werd bekend gemaakt dat Jiskefet ermee zou stoppen

 Op het moment woont Koch voornamelijk in Spanje met zijn Spaanse vrouw Emalia en zijn zestienjarige zoon Pablo.

De kroongetuige, Maarten 't Hart

Titel: De kroongetuige
Auteur: Maarten ’t Hart
Verschijningsjaar: 1983
Onderwerp

 Ik vind het onderwerp interessant. Het gaat niet alleen over moord, maar ook over huwelijk en trouw. Leonie blijft haar man trouw, ondanks dat ze hem verdenken van moord.

 Het onderwerp is niet herkenbaar in mijn eigen belevingswereld. Ik heb nog nooit te maken gehad met moord.

 Gebeurtenissen

 In dit boek staan de gevoelens/gedachten van de hoofdpersonages centraal. Ze worden soms zeer gedetailleerd beschreven. De verteltijd van sommige stukken is erg groot, terwijl de vertelde tijd minder dan een uur is. Op een gegeven moment bezoekt Leonie de kamergenote van het vermoorde meisje. De verteltijd van dat stuk is bijna tien bladzijdes. Dat komt doordat veel gedachten en gevoelens van Leonie worden beschreven.

 Naar mijn mening was de afloop erg goed. Het was niet voorspelbaar, maar juist erg verrassend. Alle losse puzzelstukjes vielen op hun plaats. Ik had bijvoorbeeld niet verwacht dat Jenny nog leefde en dat het lichaam in de pot het lichaam van Roberts vrouw zou zijn.

 Personen

 Ik ervaarde sommige eigenschappen van Leonie als positief. Bijvoorbeeld haar trouw. Ondanks het feit dat Thomas is vreemdgegaan, blijft ze hem trouw en wil ze blijven geloven in zijn onschuld. Ook vond ik haar nadenkendheid positief. Ze is erg scherp en gaat zelf op onderzoek uit.

 Als ik de auteur van dit boek zou zijn, zou ik de hoofdpersonen niet anders hebben laten handelen. Ze komen erg realistisch over op de lezer.

 Opbouw

 Ik vond het vertelperspectief goedgekozen. Doordat het in de ik-persoon geschreven is lees je veel gedachten en gevoelens van de hoofdpersonen. Wat ik ook erg goed vind aan dit boek, is dat je eerst alles door de ogen van Leonie ziet en daarna door de ogen van Thomas. Op deze manier leer je beide personages kennen en je kun je lezen wat ze over elkaar denken.

Het taalgebruik is niet moeilijk waardoor het verhaal makkelijk te lezen is.. De dialogen die in het verhaal voorkomen zijn ook goed leesbaar. Er komen (vrijwel) geen moeilijke woorden voor. Als deze voorkomen worden ze uitgelegd in het verhaal. De zinnen zijn ook niet echt lang.

Subject	Uitwerking
Inhoud	Als Thomas’ vrouw Leonie, een week bij haar moeder logeert, leert Thomas de jonge en losbandige Jenny kennen, op wie hij verliefd wordt. Een paar dagen later echter blijkt Jenny te zijn vermist. Al snel wordt Thomas verdacht en opgepakt, omdat hij de laatste is die haar gezien heeft. Leonie gelooft in de onschuld van haar man en probeert te achterhalen wat er met Jenny gebeurt is.
Thema	Huwelijk Moord Vertrouwen Jaloezie
Personen	Thomas. Hij wordt verdacht op de moord van Jenny Leonie, Thomas’ vrouw, kan geen kinderen krijgen en probeert te achterhalen of Thomas de moord op Jenny echt heeft gepleegd.
Historische tijd en ruimte	Perioden 31 juli tot kort voor de kerstdagen
	Plaatsen Leiden(Laboratorium, politiebureau, bij Leonie en Thomas thuis)
Titelverklaring Onderschrift	De titel is gebaseerd op een uitspraak van Nietzsche, die Leonie leest: ‘Zijn niet de meeste huwelijken van dien aard dat men geen derde als kroongetuige wenst? En juist deze derde ontbreekt vrijwel nooit - het kind - en dat is meer dan een kroongetuige, namelijk de zondebok.’ Een andere verklaring voor de titel kan zijn dat Leonie eigenlijk de echte kroongetuige is in plaats van de man, die vertelt dat hij in de nacht van Jenny’s verdwijning, Thomas en haar het laboratorium heeft zien binnengaan
Verteller (perspectief)	Ik=Thomas Ik=Leonie
Genre	Detective
Spanning	Het stuk dat Leonie naar het laboratorium gaat om te kijken of er een lichaam verborgen is.
Stijl	Gedachten en gevoelens uitgebreid beschreven. Niet heel vlot beschreven
Waardering in recensies	Veel lovende reacties
Persoonlijke waardering	Een erg spannend boek, ik geef het een 8.5 als waardering

Hersenschimmen, J. Bernlef

Hersenschimmen

In het boek Hersenschimmen, laat J. Bernlef ons een kijkje nemen in de wereld van een demente man. Het boek is inmiddels al verfilmd, er is een toneelvoorstelling van gemaakt en er zijn een half miljoen exemplaren van verkocht.

 Hersenschimmen begint met op het eerste oog een heel normale man. Maarten Klein, 71 jaar en geboren in Nederland. Samen met zijn vrouw, Vera, en zijn hond, Robert, geniet hij van zijn rustige leven als gepensioneerde in Amerika. Toch is er iets mis in het leven van Maarten. Zijn geheugen en herkenning gaan achteruit. Herinneringen van vroeger verdwijnen en hij verliest de grip op de realiteit. Vera moet toezien hoe de dementie de macht over haar man krijgt. Het enige wat ze kan doen is hem helpen en hem proberen te begrijpen. Het is een zwaar gevecht, waarvan de winnaar eigenlijk al bekend is.

Ik vind dit boek erg goed. Doordat je het verhaal beleeft door de ogen van Maarten, kom je veel over hem te weten en daardoor komt hij erg realistisch over op de lezer.  Je leest niet alleen zijn gedachten, maar je ziet ook alles wat hij doet. Op deze manier ontwikkel je vanzelf sympathie voor de man en zul je met hem mee gaan leven. Ook helpt het je beter te begrijpen wat dementie met iemand doet en hoe erg dat is voor de familie en omstanders. Ze zijn machteloos en kunnen alleen toekijken hoe hun geliefde aftakelt.

Ook vind ik het verhaal erg goed geschreven. Doordat Maarten in de war is, kom je soms opeens midden in zijn verleden terecht. Je gaat mee met zijn verwarring. Soms denkt hij bijvoorbeeld dat hij nog kind is en dat zijn vader nog leeft. Naarmate het boek vordert, wordt Maarten geestelijk steeds slechter. Op het eind van het boek zijn de zinnen dan ook erg onsamenhangend en vreemd. Dat vind ik goed gedaan. Een ander opvallend en goed iets is, dat Maarten bepaalde dingen steeds weer opnieuw denkt. Zo komt er in het boek een jongen voor die de af en toe wat klusjes voor de familie doet. Elke keer dat Maarten hem tegenkomt denkt hij precies hetzelfde. Zo wordt één zin ongeveer vijf keer herhaald.

Hersenschimmen is een echte aanrader voor iedereen. Veel mensen hebben in het dagelijkse leven te maken met dementie. Doordat je in dit boek een kijkje neemt in het leven van een dementeerde, krijg je meer begrip voor iemand die lijdt aan deze ziekte. Ook voor mensen die hier niet mee te maken hebben, is het zeker een aanrader. Over dit onderwerp wordt namelijk niet veel geschreven en voor veel mensen is het onduidelijk.

Janneke Schouten

Titel: Hersenschimmen

Auteur: J. Bernlef

Aantal pagina’s: 221 (kan verschillen per editie)

Uitgever: Querido

Jaar van uitgave: 1984

Leesautobiografie

Leesautobiografie

Een paar van mijn favoriete boeken zijn de Millenniumboeken van Stieg Larsson. Deze trilogie bestaat uit Mannen die vrouwen haten, De vrouw die met vuur speelde en Gerechtigheid. Vooral het eerste boek, Mannen die vrouwen haten, heeft erg veel indruk op mij gemaakt. Het boek is heel spannend en ook vind ik dat het goed geschreven is.
Ik lees vooral ’s avonds in bed boeken, omdat ik het fijn vind als het stil is.

 Vooral met misdaadverhalen kan ik goed overweg, maar over het algemeen kan ik elk genre lezen. Vroeger vond ik geschiedenisverhalen leuk. Nu is dat wel anders. Ik heb moeite met stripverhalen en boeken waarin de verteltijd erg laag ligt en waarin weinig gebeurt.

Ik denk dat boeken met leesniveau 3 geschikt voor mij zijn. De kenmerken die op de site bij leesniveau 3 staan, komen met mij overeen.

 Lezen voor de lijst vind ik absoluut niet erg. De keuze is erg groot, dus er zitten veel boeken bij die me aanspreken. Wel vind ik het minder dat we er opdrachten bij moeten maken en dat we dieper op het boek in moeten gaan.