Boekverslag Donkere kamer van Damokles
Wat waren onze verwachtingen? In welke mate
zijn deze uitgekomen?
Onze verwachting van het boek was dat het een spannend boek zou zijn. Toch konden we uit de titel niet veel opmaken, dus vroegen we aan Meneer Kroon waar het boek over ging. Meneer Kroon had verteld dat er een twist zou komen in het verhaal waardoor alles anders bleek te zijn dan dat het leek. Daardoor en omdat het boek inderdaad spannend was, waren we benieuwd wat er ging gebeuren en bleven we verder lezen. Het nadeel was wel dat we nu niet meer verrast waren door de verandering in het verhaal.
Onze verwachting van het boek was dat het een spannend boek zou zijn. Toch konden we uit de titel niet veel opmaken, dus vroegen we aan Meneer Kroon waar het boek over ging. Meneer Kroon had verteld dat er een twist zou komen in het verhaal waardoor alles anders bleek te zijn dan dat het leek. Daardoor en omdat het boek inderdaad spannend was, waren we benieuwd wat er ging gebeuren en bleven we verder lezen. Het nadeel was wel dat we nu niet meer verrast waren door de verandering in het verhaal.
Titelverklaring
De donkere kamer verwijst naar het kamertje waar Henri Osewoudt de foto’s ontwikkelt. De foto’s spelen een belangrijke rol in het verhaal, omdat dit een van de belangrijkste manieren van verzet is door Osewoudt. Ook verwijst de titel naar de uitdrukking ‘Het zwaard van Damokles’, wat betekent dat er een continu dreigend gevaar is, wat je niet kan tegenhouden. Damocles was een hoveling die van zijn baas een dag koning mocht. Hij kreeg echter een zwaard boven zijn hoofd te hangen. Dit zwaard hing aan een paardenhaar, en het kon elk moment vallen. De dreiging was voor Osewoudt niet een zwaard, maar de foto’s die hij in de donkere kamer ontwikkelde.
De donkere kamer verwijst naar het kamertje waar Henri Osewoudt de foto’s ontwikkelt. De foto’s spelen een belangrijke rol in het verhaal, omdat dit een van de belangrijkste manieren van verzet is door Osewoudt. Ook verwijst de titel naar de uitdrukking ‘Het zwaard van Damokles’, wat betekent dat er een continu dreigend gevaar is, wat je niet kan tegenhouden. Damocles was een hoveling die van zijn baas een dag koning mocht. Hij kreeg echter een zwaard boven zijn hoofd te hangen. Dit zwaard hing aan een paardenhaar, en het kon elk moment vallen. De dreiging was voor Osewoudt niet een zwaard, maar de foto’s die hij in de donkere kamer ontwikkelde.
Personages
De belangrijkste personages zijn Henri Osewoudt, Dorbeck, Ria en Marianne.
De belangrijkste personages zijn Henri Osewoudt, Dorbeck, Ria en Marianne.
Henri Osewoudt:
Osewoudt is een lelijke, kleine en onzekere man. Omdat hij zo klein is mocht hij niet het leger in. Voor hem is Dorbeck een geweldige man, en hij ziet Dorbeck als zijn voorbeeld. Hij noemt zichzelf het mislukte exemplaar van Dorbeck.
Osewoudt is een lelijke, kleine en onzekere man. Omdat hij zo klein is mocht hij niet het leger in. Voor hem is Dorbeck een geweldige man, en hij ziet Dorbeck als zijn voorbeeld. Hij noemt zichzelf het mislukte exemplaar van Dorbeck.
Dorbeck: Erg mysterieus, lijkt sprekend op
Osewoudt maar dan met mannelijkere trekken. Hij regelt alles tot in de puntjes
en domineert Osewoudt.
Ria: Ze is de volle nicht van Osewoudt, en
erg lelijk. Osewoudt en Ria zijn getrouwd. Ook heeft ze later een affaire met
haar buurman, een NSB’er. Ze is heel egoïstisch.
Marianne: Ze is erg lief tegen Osewoudt, ze
krijgen een relatie. Ze is een jodin, de rest van haar familie is afgevoerd
door de Duitsers.
Setting:
Het verhaal speelt zich in Nederland af, in de plaatsen Haarlem, Lunteren, Amsterdam, Wageningen, Leiden, Voorschoten, Scheveningen en Den-Haag. Ook is Osewoudt kort in Engeland.
Het verhaal speelt zich in Nederland af, in de plaatsen Haarlem, Lunteren, Amsterdam, Wageningen, Leiden, Voorschoten, Scheveningen en Den-Haag. Ook is Osewoudt kort in Engeland.
Perspectief
In de donkere kamer van Damokles wordt de
personale vertelinstantie gebruikt. De lezer ziet alles door de ogen van
Osewoudt. Ook zijn alleen Osewoudts gedachten bekend. Door dit perspectief
wordt het boek extra spannend en zet de lezer na afloop van het verhaal
vraagtekens achter wat hij gelezen heeft. Het is niet bekend of alles wat
Osewoudt verteld heeft ook echt waar is.
Open plekken
De belangrijkste open plek in dit boek is
het slot. Het is aan het eind van het boek onduidelijk voor de lezer of
Osewoudt geestelijk gezond is en of alles wat hij heeft beschreven wel echt
gebeurd is.
Een andere open plek is het moment dat Elly
wordt opgepakt. Het is voor de lezer onduidelijk wat er met haar gebeurt.
Tijd
Het verhaal loopt van ongeveer 1932 tot 27
december 1945. Het staat in een chronologische volgorde en er is sprake van
tijdsverdichting. Sommige gebeurtenissen beslaan relatief veel bladzijden,
andere minder. Het ondervragen van Osewoudt bijvoorbeeld wordt uitvoerig
beschreven.
Thema
Het thema van dit boek is: verzet in de
oorlog. Het verhaal speelt zich af in de oorlog en gaat over de daden die zijn
gepleegd in het verzet.
Motieven
In dit boek zijn enkele motieven te
onderscheiden.
-
Op zoek naar je eigen identiteit. Osewoudt is erg onzeker
over zijn eigen identiteit. In Dorbeck ziet hij zijn grote voorbeeld. Hij heeft er alles voor over om op hem te
lijken.
-
Machteloosheid. Osewoudt
is niet in staat zich vrij te spreken zonder de hulp van Dorbeck. Alleen deze
is onvindbaar, dus staat Osewoudt machteloos.
-
Foto’s en de Leica van Osewoudt. Als Osewoudt vast zit, is
zijn enige hoop zijn Leica, waarop een foto van Dorbeck zou staan. Met de foto
zou Osewoudt kunnen aantonen dat Dorbeck bestaat. Ook zijn de foto’s een
motief, omdat ze het begin illustreren van het verzet van Osewoudt.
Persoonlijk oordeel
Doordat niet iedereen even ver was met het
boek, was het lastig om het boek gezamenlijk te bespreken. In het vervolg kunnen
we dus beter een datum afspreken, waarop iedereen het boek uit heeft. Van deze
opdracht heb ik niet zo heel veel geleerd. Wel heb ik geleerd dat we in het
vervolg duidelijke afspraken moeten maken. Het boek heeft leesniveau 4. Ik kon
hier over het algemeen goed mee overweg. Wel moest ik op het begin wennen aan
de vorm van de dialogen en het taalgebruik. Met het volgende boek wil ik
insteken op leesniveau 4 of leesniveau 5. Ik wil sowieso nog Siegfried van Harry Mulisch lezen
Emotief argument
Wij vonden het niet echt een
bijzonder boek, daar waren we het erg goed over eens. We lazen het gewoon en er
was niet echt sprake van gevoelens die werden opgeroepen door het verhaal. Het
was gewoon niet echt leuk, het werd later in het boek een beetje spannend maar
verder zat er niet echt goede spanning in naar onze mening. Het was ook een
beetje aan de dikke kant wat ook niet altijd positieve gevolgen heeft voor het
plezier in het lezen van het boek. Misschien ligt dit ook een beetje aan het
feit dat wij niet echt leesliefhebbers of boekenwormen zijn. Het was een goed
boek, maar meer niet. Het was ook een beetje aan de dikke kant wat ook niet
altijd positieve gevolgen heeft voor het plezier in het lezen van het boek.
Structureel argument
Naar onze mening zat er geen
duidelijke structuur in het verhaal. Het begint met een stuk over Osewoudt en
zijn leven voor de oorlog. Vervolgens gaat de rest van het boek eigenlijk over
zijn leven tijdens de oorlog. Wij hadden niet het idee dat er echt sprake was
van opbouw. Het boek werd niet veel spannender en er zaten niet echt
onverwachte wendingen in het boek. Dit hadden wij wel iets meer verwacht.
Realistisch argument
We waren het er allemaal
over eens dat het boek erg realistisch is. Het gaat over een man die leeft
tijdens de Tweede Wereldoorlog. Hij zit in het verzet. De dingen die hij
meemaakt zouden zo waar gebeurd kunnen zijn. Het feit dat er een ander
personage is dat qua uiterlijk bijna identiek is aan de hoofdpersoon is
misschien iets minder realistisch, maar het is wel interessant. Dorbeck is een
belangrijk personage in het boek, maar je komt amper iets over hem te weten.
Wij waren allemaal nieuwsgierig naar wie deze man precies was en wat zijn rol
in het verdere verhaal zou zijn. Het boek is dus erg realistisch, wat wij
interessant vonden.
hoi Janneke,
BeantwoordenVerwijderenAllereerst wil ik zeggen dat je verslag duidelijk in elkaar zit, door alles een titel te geven, is het voor mij ook makkelijker om alles te vinden, ook vond ik het goed dat je bij het oordeel de verschillende argumenten apart hebt benoemt. Ik had echter wel liever een apart gedeelte van je individuele deel gezien, dit had het iets duidelijker gemaakt. Ook viel mij iets op, jullie hebben het bij de open plekken over een Elly, deze wordt alleen niet besproken bij de personages, dit maakt het verwarrend om te lezen. Probeer de volgende keer dan ook te benoemen wie dat personage is. Daarbij snap ik de foto's ontwikkelen van Osewoudt niet helemaal, maar dit kan ook komen omdat ik het verhaal niet ken.
Voor de rest een prima verslag!
groetjes Lisan
Hey Janneke,
BeantwoordenVerwijderenIk vond het leuk om te zien dat jij De donkere kamer van Damokles gelezen hebt, aangezien ik dat boek ook gelezen heb en dit verslag dus kan vergelijken met mijn ervaringen. Zo ook al bij de titelverklaring, ik had nooit zo tegen de titel aangekeken, maar als je dat verhaal erbij hoort lijkt het allemaal zeer logisch (Leer je toch nog wat van deze opdrachten). Wat me opviel is dat je de personages zeer beknopt beschreef, van Elly, die je later wel noemt, wordt geen woord gerept. Dat terwijl zij, hoewel zij misschien niet zoveel pagina's in beslag neemt, toch een belangrijke rol heeft in het boek.
Goed verslag wat de rest betreft.
Groetjes Marin